- χαβασίτης
- Ορυκτό που ανήκει στην ομάδα των ζεολίθων, ένυδρο, πυριτικό ασβεσταργίλιο, με χημικό τύπο CaAl2Si 4O12.6H2O. Στη φύση απαντά σε ρομβοεδρικούς - ημιεδρικούς κρυστάλλους του εξαγωνικού κρυσταλλικού συστήματος. Οι κρύσταλλοι είναι συνενωμένοι σε αδένες. Υπάρχουν και δίδυμοι κρύσταλλοι, από τους οποίους μερικοί έχουν κυρτές επιφάνειες (φακόλιθος). Ο χ. έχει ανώμαλη θραύση, σκληρότητα 4,5, ειδικό βάρος 2,1 - 2,2 και λάμψη υελώδη. Είναι διαφανής έως διαφώτιστος, άχρωμος, λευκός ή και ερυθρωπός. Ο χ. βρίσκεται μέσα σε κοιλότητες βασαλτών και φωνολίθων στη Βοημία, στην Ισλανδία κ.α. καθώς και μέσα σε πορφυρίτες και γρανίτες. Στις θέρμες Πλομπιέρ απαντά ως νέος σχηματισμός. Η παραλλαγή του, που ονομάζεται φακόλιθος βρίσκεται στη Μελβούρνη, στη Βοημία κ.α.
* * *ο, Ν(ορυκτ.) βλ. χαβαζίτης.
Dictionary of Greek. 2013.